Mieszkanie nr 8

O ile słuch go nie mylił to tamten zdążył już wstać. Ucieszył się na tą myśl, bo bardzo chciał go znów zobaczyć. Podniósł się więc z kanapy i niepewnie przeszedł korytarzem w jego stronę. Widząc, że tamten się przebiera był już trochę mniej pewny siebie jak jeszcze chwilę temu, ale głupio było mu się teraz wycofać. Bezdźwięcznie wszedł do pokoju i jakoś tak postał chwilę w bezruchu, nie bardzo wiedząc jak powinien się w takiej sytuacji zachować.
Pomimo, że już raz byli w podobnej sytuacji, i to jeszcze nawet dzisiaj to i nadal było to trochę krępujące. Nie chciał wyjść przed nim na jakiegoś zboczeńca, który tylko czeka na okazję, żeby pooglądać sobie jego ciało i miał nadzieję, że sobie tak o nim nie myślil

Mimo że skończył się już przebierać to i tak nie wiedział co powinien teraz zrobić. Od razu zauważył że jednak przyszedł, idealnie w najgorszym momencie kiedy sam nie do końca wiedział co się z nim dzieje.
Nie dziwił się nawet, nigdy nikt niczego mu nie tłumaczył, a gdy zmuszali go do czegokolwiek to też nic nie wiedział ani się nie dowiadywał, żaden ze ''znajomych'' też zbytnio nie chciał o takich rzeczach gadać. Nim zdążył zareagować znowu był cały czerwony, nie był pewien czy to przez myśli czy przez samą reakcję na myślenie, ale wiedział że nie powinien tego wszystkiego tak pokazywać, aby wszyscy wiedzieli że coś jest z nim nie tak. To że nie potrafił niektórych rzeczy kontrolować nie znaczyło że od razu potrzebował pomocy, chociaż teraz by się raczej przydała, sam już nie wiedział co o tym myśleć...

Bez żadnego większego problemu wyminął go, po czym bez słowa przysiadł na brzegu jego łóżka. Z głową podpartą na zaciśniętej w pięść dłoni zaczął uważnie mu się przyglądać. Miał wrażenie, że trochę zawstydziła go jego obecność, a rumieńce na twarzy tylko to potwierdzały.
Powoli cała ta sytuacja zaczynała go bawić, chociaż właściwie sam nie wiedział dlaczego. Chciał w jakiś sposób zacząć rozmowę, chociażby tylko zapytać się czy się wyspał albo jak się czuje, ale nie był pewny czy to odpowiedni moment na jakąkolwiek rozmowę. Chyba wolał poczekać, aż tamten coś zrobi. W dodatku poczuł jakiś nerwowy ścisk w brzuchu i głowa zaczynała go boleć, już sam nie wiedział co ma ze sobą zrobić.

Ciągle nie miał pojęcia czy powinien coś zrobić, mimo że poszło tak jak chciał, sam do niego przyszedł i tak dalej. Obawiał się że mógłby zrobić coś źle, ''pokazać'' co się z nim dzieje czego nie chciał, albo po prostu zrobić coś przez co by wyszedł i byłoby jeszcze gorzej.
Jednak nie czuł się dobrze tak siedząc więc nieznacznie przysunął się do właściciela i go przytulił, jednak nie do końca. Nie chciał nic mówić, nic robić, tylko teraz tak siedzieć i czekać aż sam coś zrobi, jeśli miał zamiar. Sam nie wiedział o co do końca mu chodziło, najpierw kuchnia, potem przebieralnia, i mógł tak wszędzie gdzie się tylko dało a jednak tego nie robił, nawet nie wiedział co dokładnie robił i po co, w końcu nadal jest tylko niewolnikiem, i to jeszcze zbuntowanym który dodatkowo ciągle mógłby się tylko przytulać, podniecać się bez powodu i prosić i jakieś głupoty...

Ciekaw był jak długo jeszcze będzie się do niego tylko tak przytulać. Było to co prawda urocze i w ogóle bardzo fajne, ale chciał też poznać go z innej strony. Nadal praktycznie nic o nim nie wiedział i chyba w takim tempie prędko się nie dowie. Nie chcąc już zbytnio zawracać sobie głowy takimi rzeczami po prostu przeciągnął go bliżej siebie i po raz kolejny przytulił.
Zamknął oczy i wszystko dookoła przestało go obchodzić. Zacisnął ręce na materiale jego koszulki czując, jak jego serce znów zamienia się w tykającą bombę.

-Wszystko dobrze...?- spytał czując to samo co jeszcze przed wyjściem, nie do końca pojmował dlaczego tak się z nim dzieje, ale sam też czasem nie zachowywał się normalnie. Myślał że to jego wina, że to przez niego tak się dzieje i od razu chciał się od niego odsunąć, jednak nie był w stanie tego zrobić, za bardzo mu się to ''podobało'', chociaż bardziej nie jemu a czemuś innemu...
Przez moment zastanawiał się jak to dalej będzie, czy będą żyć długo i szczęśliwie jako zwykli znajomi, jako niewolnik i właściciel czy jeszcze inaczej. Nie był jednak w stanie się domyślić więc porzucił te myśli aby zastanawiać się nad tym jak się najszybciej uspokoić póki tego nie zauważy, to chyba było teraz największym problemem...

Nieznacznie odsunął się od niego, jednak na tyle wystarczająco, by móc bez problemu spojrzeć w jego oczy. Chyba przez chwilę po prostu zgłupiał.
- Raczej tak... - nerwowo rozglądał się po pokoju. Zaczynał być senny i żałował, że wcześniej nie położył się z nim, bo teraz oboje byliby wyspani i mogliby coś tam porobić. Chociaż w sumie nie wiedział co takiego mógłby robić z kimś, kto jednak nadal był niewolnikiem.
Ponadto nie spodziewał się takiej reakcji z jego strony, liczył bardziej na to, że się wtuli tak jak poprzednio albo jeszcze coś innego.  Ale może akurat w tym momencie nie miał ochoty, kto wie co on tam sobie myśli...

Już uspokojony przestał go przytulać zauważając że albo jest ślepy, albo specjalnie udawał że niczego znowu nie widzi, tak samo jak wtedy w przebieralni. Po tym wstał i ruszył w stronę łazienki.
Nadal był nie do końca wyspany jednak były ważniejsze od tego sprawy, na przykład wykąpanie się i ponowne położenie a po tym nie robienie niczego przez następne kilka dni, oprócz jedzenia, rozmawiania i kąpania się. Przy okazji spostrzegł że rana którą wcześniej mu zadał już przestała go tak bardzo boleć i mógł spokojnie o niej zapomnieć, oczywiście bez zwracania uwagi na to że trochę tam stracił i mu to nie wróci. Ale cóż, robili mu gorsze rzeczy które jednak przeżył więc co to za różnica czy pożyje jeszcze te kilka dni czy lat czy umrze przez cokolwiek, na przykład kiedy zdenerwuje go do tego stopnia że znów go ukaże.
Bez słowa wyszedł z pomieszczenia i gdy dotarł już do łazienki zupełnie spokojnie napuścił wody do wanny po czym do niej wszedł chcąc najpierw się dokładnie umyć a potem zrelaksować. Na szczęście napady zimna ustąpiły i chyba nie chciały już wracać, chociaż w niektórych momentach bardzo by się przydały.
Jeszcze raz powtórzył sobie wszystko od momentu gdy go kupił do teraz. Starał się przemyśleć i zrozumieć wszystko co się do teraz działo i dlaczego.
Ale jednak nie mogąc tego zrobić postanowił że jeszcze sobie posiedzi i zupełnie nagle zemdlał.

Bezcelowo kręcił się wpierw po pokoju, potem po korytarzu a na końcu po całym mieszkaniu, chcąc jakoś sobie znaleźć zajęcie. Cała ta sytuacja zaczynała go powoli przytłaczać - ledwo co do niego przyszedł a ten znów gdzieś mu uciekał. Zwiesił głowę w dół i przez kolejne kilkanaście minut chodził dookoła.
Chłopak nie wychodził z łazienki od dłuższego czasu i jakoś tak zaczynał się martwić. Niby wiedział, że nie powinien, bo co mogłoby mu się tam stać, ale przypominając sobie, co chciał zrobić jeszcze nie tak dawno, bo dzisiaj rano niepokój rósł w nim w zaskakująco szybkim tempem. Zatrzymał się przy łazience i zapukał do drzwi.
- Żyjesz tam? - zaśmiał się nerwowo. Nie chcąc jednak czekać na jakikolwiek odzew wolał od razu przekonać się na własne oczy. Uchylił więc drzwi nadal wahając się czy powinien.

Chyba miał szczęście że ułożył się tak aby nie utonąć, może szczęście, może nie, nawet gdyby mógł to nie wiedziałby co o tym myśleć, jak już zawsze.
Nie wiadomo nawet dlaczego tak nagle stracił przytomność, był wyspany, w pewnym sensie najedzony, humor też miał dobry... Więc nie było żadnego powodu. Zawsze była możliwość że to mogłoby też być spowodowane tym zimnem, ono też nadchodziło nagle, jednak z zemdlenia zapewne nie wychodzi się tak szybko jak z samego czucia ciepła czy zimna, to można było zignorować i robić wszystko dalej.
Pewnie gdyby tu nie przyszedł też by tak było, może lepiej dla niego że jednak wyszedł, ale zawsze mogło obrócić się to przeciw niemu, a równie dobrze mógłby obudzić się w najlepszym w życiu momencie którego też nie mógłby zrozumieć, to chyba nie od niego zależało. Nie pomyślał wcześniej nawet że kiedykolwiek ktoś będzie mu do łazienki wchodził, chociaż może i by ucieszył się gdyby tak było, od niedawna pragnął coraz dziwniejszych i niezrozumiałych dla niego rzeczy...

Nie zastanawiając się po co po prostu rozchylił drzwi trochę szerzej i wszedł wgłąb pomieszczenia ukradkiem spoglądając na siedzącego w wodzie chłopaka. Chyba zaczynało mu się polepszać.
Usiadł na zimnej posiadzce opierając się o wyłożoną kafelkami ścianę, chyba możliwie jak najdalej od niego. Cała ta sytuacja była niezręczna, być może wcale nie powinno do niej dojść, ale za bardzo lubił ryzykować. To, co się wydarzy w ciągu najbliższych kilku chwil z pewnością będzie miało wpływ na ich dalszą relacje - to jak stąpanie po cienkiej linie na wysokości.
- Przestraszyłeś mnie... Tak trochę. - położył ręce na skrzyżowanych kolanach. Chciał powiedzieć coś jeszcze, ale ostatecznie wolał się przymknąć i jeszcze trochę popatrzeć nim każe mu stąd spadać.

Przez kilka następnych minut próbował się obudzić, prawdopodobnie zaczynał być świadomy tego że zemdlał i mogłoby mu się coś ''zupełnie przez przypadek'' stać.
Powoli zaczynał się przebudzać, czuł się jakby zaraz miał umrzeć, znowu zemdleć i się już nie obudzić, po prostu źle, bardzo źle. Był to jeden z momentów kiedy miał wszystkiego znów dosyć, kiedy mógł spokojnie żałować że się nie obudził albo nie umarł we śnie, chciał tego od zawsze, nawet teraz. Chociaż teraz miał dosyć tylko strasznie zimnej wody i tego że źle się czuje, na szczęście.
Zauważając że przyszedł przez chwilę się w niego wpatrywał, po sekundzie jednak starając się odwrócić i zasłonić najbardziej jak się dało, mimo że wiedział iż i tak niczego stamtąd nie widzi. Przez to jednak nie mógł wyjść, ale wiedział że poproszenie o wyjście własnego pana byłoby najgorszą rzeczą którą mógłby zrobić w swoim niewolniczym życiu. Wiedział że nie powinien nigdy tak robić, powinien być za to wszystko wdzięczny...

Minęło trochę czasu nim zrozumiał co się dzieje. Wcześniej czuł się taki... Nieobecny. Jakby to wszystko było jednym z tych snów na jawie, albo inne tego typu niepotrzebne bzdury. W każdym razie chyba w najlepszym momencie zdecydował, żeby wstać i złapać jakiś ręcznik. Podszedł do niego i położył materiał na brzegu wanny właściwie nie wiedząc co dalej.
- Dasz sobie radę, hm? - nie był do końca pewien czy to dobry pomysł zostawiać go samego na jakiś dłuższy moment, skoro już któryś raz dziś zasłabł i jeszcze miał dość dziwne podejście do życia, którego ani trochę nie mógł zrozumieć. Ale z drugiej strony nie powinien go tak "niańczyć", bo się jeszcze przyzwyczai i zacznie robić za jego niewolnika. "Tak, i co jeszcze...", skomentował w myśli uśmiechając się do niego nieznacznie.

-Raczej nie...- chciałby od razu powiedzieć że tak, wziąć ręcznik i jak najszybciej wybiec nie chcąc pokazać że znów jest w wiadomym stanie. Niby podobało mu się to że się o niego martwi, jednak nie wyobrażał sobie niczego co w tej sytuacji mogłoby nastąpić.
Przez chwilę miał pustkę w głowie, nie chciał myśleć, zwłaszcza o rzeczach o których na pewno nie chce myśleć ani nie chce aby ktokolwiek się o tych myślach dowiedział. Cały czas jednak przed oczami miał wszystkie te ''niezręczne'' sytuacje z ich udziałem których tak szybko raczej nie zapomni... Nie chciał tego zapomnieć dopóki nie dowie się dlaczego to robił, mimo że nawet mu się podobało...

Właśnie takiej odpowiedzi się obawiał. Nie wiedział w jaki sposób może mu pomóc, nigdy wcześniej nie zajmował się ludźmi w taki sposób a teraz 
zaczynał mieć wrażenie, że ta sytuacja, podobnie jak te poprzednie nie były jednorazowo. Dziwnie czułby się po raz kolejny zaczął go nosić. W dodatku kompletnie mokrego i nagiego. Nie, chyba po prostu nie mógłby tak.
Wyjął korek z wanny wsłuchując się w szum odpływającej wody i kiedy ta opadła wystarczająco nisko wszedł do środka. Jakoś mało starannie, ale jednak zakrył go ręcznikiem. Wszystko to wydawało się być takie dziwne. Jeszcze niedawno nie był taki... Wrażliwy? Właściwie to sam zaczynał zapominać o swojej przeszłości. Zbędne wspomnienia, których chciał się pozbyć, więc to robił. Nic bardziej prostego i oczywistego.
Kucał teraz naprzeciwko swojego niewolnika wpatrując się w niego, postanowił sobie, że nie podniesie go ani nie wyniesie. Co najwyżej mógł mu pomóc, ale nic poza tym. Skoro teraz działo się coś takiego to wcześniej też z pewnością musiało i raczej nikt nie był dla niego specjalnie wyrozumiały.

-Powinienem chyba podziękować... Za to wszystko...- mruknął cicho i znowu się do niego przytulił. Nie był to najlepszy moment ale nie mógł tego dalej w sobie trzymać, nie wiedział nawet dlaczego tak bardzo lubi to robić i czy mu tym nie przeszkadza. Teraz go to nie obchodziło, zawsze musiał dziękować, prędzej czy później też by tego oczekiwał i sam nie wiedziałby kiedy to zrobić. Przynajmniej teraz miał już z tym spokój i znów mogli być trochę tak blisko, jak lubił oczywiście, bez przesady.
Nadal nie był w zbyt dobrym stanie, głównie cielesnym wywołanym kolejnym tym myśleniem, więc sama ta sytuacja tego nie poprawiała, ale co za różnica czy będą przytulać się kiedy będzie w samym ręczniku w łazience czy gdziekolwiek indziej. Najważniejsze było że lubił być blisko właściciela i czuł się przy nim w miarę bezpiecznie, reszta nie miała tak wielkiego znaczenia, w końcu nie musiał się już niczego bać...

Nawet będąc kimś kto tylko powierzchownie przypomina człowieka nie był w stanie przewidzieć takiego biegu wydarzeń. Wydawało mu się, że mógł z ludzi czytać jak z otwartej książki, przecież bez problemu mógł wyczuć w nich przerażenie, rozpacz, ból. A teraz w jego życiu pojawia się ktoś, kogo ruchów nie jest w stanie przewidzieć i nawet mu się to podoba.
Nie chcąc klepać formułkowego "nie ma za co" zwyczajnie się uśmiechnął i lekko poklepał po plecach. W ciągu tego jednego dnia przytulił go chyba tyle razy, że jako istota nierozumiejąca większości typowo ludzkich zachowań nie mógł już zadowolić się taką formą podziękowań - wszystkie poprzednie razy traktował jako nieme "dziękuję" za cokolwiek, ale mógł się mylić i było to czymś całkowicie normalnym. Chyba.
- No, przeszedłeś przez całkiem niezłe bagno. - mruknął dostatecznie cicho, by go usłyszeć, chociaż nie przeszkadzałoby mu, gdyby tamten niedosłyszał. To i tak niczego nie zmieni.

-Ta...- mruknął dużo milszym głosem po czym odsunął się i trzymając mocno ręcznik wyszedł z łazienki. Kilka sekund stał tak jeszcze pod drzwiami zastanawiając się czy dobrze zrobił, w końcu mógł jeszcze trochę poczekać i dopiero wtedy podziękować.
Chwilę później był już w ''swoim'' pokoju i powoli zaczął się ubierać, starając ułożyć jakoś wszystkie myśli, zarówno dobre jak i złe, oraz to czy kiedyś własnym zachowaniem będzie w stanie zmienić kogoś takiego jak jego własny właściciel. Nigdy wcześniej nie spotkał kogoś takiego, kogoś kto zupełnie różni się od ludzi i kto myśli zupełnie inaczej. Ale sam nie był lepszy, już samo to co przeżył zmieniło go do tego stopnia że nie można by go nazwać człowiekiem. Jednak on sam nie miał wyboru.
Widząc że powoli nadchodzi czas do spania nie zakładał spodni, przeszkadzały mu od jakiegoś czasu i tak położył się myśląc czy znów do niego przyjdzie, nawet sam nie wiedział jak bardzo tego chciał...

Jeszcze przez jakiś czas pozostał na miejscu w bezruchu, jakby go ktoś zamroził akurat w takiej pozycji a on nawet nie próbował stawiać oporu. Nigdzie mu się nie spieszyło, wręcz przeciwnie - miał aż nadmiar wolnego czasu a w dodatku zero pomysłów na to jak go spożytkować. Przez moment zastanawiał się czy jakiś mniej lub bardziej samotny spacer późną nocą pomógłby mu chociaż trochę zrozumieć to wszystko, ale niemalże od  razu zrezygnował z pomysłu. To chyba nie byłoby najlepszym rozwiązaniem.
Ociężale podniósł się z siadu i w ciągu najbliższych paru sekund znalazł się u siebie w pokoju ostatecznie dając sobie spokój ze wszystkim. Zapadał zmrok, co bez najmniejszych zastrzeżeń bardzo mu odpowiadało, bo fajnie czasem jest popatrzeć sobie na gwieździste niebo w samym środku nocy, zwłaszcza jak zna się te wszystkie nazwy gwiazdozbiorów i jedyne co pozostaje do zrobienia to odnalezienie chociaż kilku z nich właśnie nad sobą. Westchnął. Chyba wpadł na pewien pomysł, chociaż do końca sam nie był pewien po co, dlaczego i czy w ogóle coś z tego wyjdzie.

Nadal myśląc nie był w stanie nawet zmrużyć na chwilę oka. Było jeszcze tak wiele spraw których nie był w stanie zrozumieć nawet w jakimś stopniu. Był nieco zły na siebie że zmarnował tyle idealnych okazji aby uciec i zacząć wszystko do normalnego początku, a nie ran, blizn, bólu i pocałunków w kuchni które nie chciały się ani razu powtórzyć.
Nie wiedział nawet gdzie jest jego pokój, zawsze marzył aby ''spać'' przytulonym z kimś komu ufa, przy kim czuje się bezpiecznie... Ale po krótkim namyśle uznał że to niezwykle głupie i bez sensu byłoby się o to starać, zapewne powiedziałby albo pomyślał że za dużo sobie pozwala i i tak nic by nie wyszło... A było tyle rzeczy których tak bardzo chciał ale bał się zapytać, zaproponować, mimo że nawet większość znał tylko z nazw to i tak myślał że to najlepszy moment w jego życiu aby się tego wszystkiego nauczyć, sam to wszystko zaczął...

Całe to zmęczenie, które trapiło go jeszcze tak niedawno nagle ustąpiło zupełnie jak gdyby chciało zrobić mu na złość. Starał się nie przejmować tym zbytnio, bo w końcu to nie pierwszy i nie ostatni raz kiedy tak się dzieje. Nie mniej jednak nie miał ochoty spędzać kolejnej w jego długim życiu bezsennej nocy, marzyło mu się jakieś towarzystwo chociaż na chwilę. Krótszą czy dłuższą, ale po prostu chwilę, zatem postanowił po raz kolejny w ciągu ostatniej doby złożyć wizytę w pokoju swojego niewolnika.
- Śpisz? - bez zbędnego czekania na zgodę nieco niezgrabnie wdrapał się na jego łóżko. Położył się twarzą do niego podejmując próbę wykrzywienia kącików ust w coś co chociaż trochę przypominałoby uśmiech.

-Nie...- szepnął cicho starając się patrzeć wszędzie tylko nie na niego, co jednak przy wszystkich myślach nie było takie łatwe. Cieszył się niezmiernie, mimo że wiedział że do niego przyjdzie, sam nie wiedział skąd ale i tak najważniejsze że znów mógł być choć trochę szczęśliwszy niż normalnie.
Dręczyły go te wszystkie pytania, dlaczego przychodził, dlaczego się tak o niego martwił, dlaczego to wszystko co było wcześniej miało miejsce, dlaczego go kupił i głównie dlaczego nie chce traktować go jak cała reszta. Starał się nie myśleć o tym ani sekundy dłużej, cieszyć się obecną chwilą i nie martwić o cokolwiek innego. Chciał zapytać się czy to wszystko ma jakiś cel, czy to że do niego przychodzi to tak po prostu czy chce czegoś dokładniej... Wiedział że każdy prędzej czy później czegoś chce, sam nie był wyjątkiem...

Na całe szczęście nie był sam. Myśl o tym, że będzie miał jakieś towarzystwo nieznacznie podnosiła go na duchu, ale zawsze coś. W końcu nie na co dzień miał możliwość pogadania z kimś innym prócz siebie, szczególnie nocą, kiedy czasem zupełnie jak każdy inny tego potrzebował. Zwykle wtedy rysował lub włamywał się do sklepu muzycznego, żeby sobie na czymś pograć, ale zwykle nic mu nie wychodziło i tylko niepotrzebnie się denerwował.
- Chcesz o czymś pogadać? - niewolnicy chyba nie mają zbyt często okazję do mówienia, więc pomyślał, że to może być całkiem miłym posunięciem z jego strony. Właściwie wszystko co robił wydawało mu się być jak najbardziej w porządku, no prawie wszystko, pomijając fakt, że z rana ugryzł go praktycznie za nic. Albo za coś, ale już nawet nie pamiętał za co, także chyba można było to uznać za "nic".

-Jeśli chcesz to tak...- mruknął tylko cicho naciągając koszulkę aby jak najbardziej się zakryć, mimo że widział że go raczej to teraz nie interesuje. Wiedział jednak że i tak nawet jeśli by nie przyszedł to siedziałby pół nocy i myślał o jakichś głupotach przez które robił sobie tylko gorzej.
Sam nie miałby jakiegokolwiek pomysłu na rozmowę, wydawało mu się że już dzisiaj i tak dużo rozmawiali, nadal jednak był niewolnikiem i jeśli czegoś chciał to musiał to robić, nawet nie zdawał sobie z tego sprawy. Ale raczej nawet jeśli nie byłby tym kim jest to i tak przy kimś takim jak jego właściciel musiałby być posłuszny, zawsze zostawała niewielka obawa że mimo ''dobrych'' zamiarów mógłby mu coś zrobić, ukarać, albo jeszcze inne.
Chociaż cieszył się że przyszedł...

Próbował raczej powstrzymać się od śmiechu widząc co tamten wyrabia ze swoją koszulką i chyba nawet mu się udało, bo nie wydobył z siebie żadnego niekontrolowanego dźwięku.
- Pytałem czy ty chcesz. - starał się nie zabrzmieć zbyt "groźnie", ale kto wie jak w rzeczywistości to wyszło, dlatego dla złagodzenia sytuacji uśmiechnął się jeszcze szerzej odsłaniając przy okazji całkiem pokaźne uzębienie. Ledwo zauważalnie skinął głową mając nadzieję, że tamten odbierze to jako formę zachęty do rozmowy czy coś w tym stylu, w końcu już wcześniej mówił mu, że nie ma się czego bać. Na pewno musiało coś go trapić, przecież myślenie to chyba jedna z niewielu rzeczy, której nie można było niewolnikowi zabronić. Chociaż kto wie...