Mieszkanie nr 8

Mieszkanie nie było zbyt duże, ale dla dwójki osób wydawało się być wręcz idealne. Ichigo przez tak długi czas swojego życia mieszkał w różnych warunkach - raz w lepszych, raz w gorszych a te było, hm, przyzwoite.
Wniósł białowłosego do środka, dokładniej mówiąc to do kuchni. Usadził go na jednym z krzeseł a sam powędrował do lodówki zastanawiając się, czy właściwie coś w niej znajdzie. Całe szczęście ta okazała się nie być pustą i już po chwili Ichi podsunął niewolnikowi pod nos talerz pełen bogatych w składniki kanapek.
- Dopóki lodówka jest pełna będziesz jadł dobrze. Ja nie potrzebuję nic co tu się znajduje, więc śmiało bierz kiedy zgłodniejesz. - powiedział siadając naprzeciwko. - Kiedy natomiast jej zawartość się skończy to będę dawał ci to, na co zasłużysz swoim zachowanie. - zakończył.
Był to pierwszy warunek postawiony nowemu i sprawił, że ghoul poczuł się nawet trochę lepiej. Miał nadzieję, że chłopak doceni dość korzystne dla obu stron warunki, jednak zawsze mógł się pomylić.

Nie był zbyt zadowolony ze swojej sytuacji. Z tego co wiedział to tacy jak on nie mogli być wypuszczani na zewnątrz, a co dopiero zanoszeni do domu swojego właściciela, dla niego było to dosyć... dziwne.
Był nieco zmieszany siedząc tak w obcym miejscu, prawie nagi, i jeszcze w obecności kogoś, kogo nie znał i o kim dobrze na pewno myśleć nie będzie. Już samym tym gadaniem oprócz tego że go rozśmieszył, to jeszcze wkurzył, chyba nie myślał że ktoś taki jak on będzie trzymać się zasad obcej osoby. Już wolałby zostać oddany.
Kiedy dał mu jedzenie przez chwilę nie wiedział co robić, jednak głód zwyciężył i powoli zaczął pochłaniać co dostał z prawie niewidocznym grymasem.
Nadal zostawał przy swoim i jeszcze ani razu na niego nie spojrzał, niektórych po jakimś czasie to denerwowało, ciekawy był jak będzie teraz.

Co jakiś czas obserwował jego ruchy, można by powiedzieć, że był zadowolony widząc brak jakiegokolwiek sprzeciwu. Wiedział jednak, że jest to tymczasowe a przynajmniej będzie, jeśli źle to rozegra. Prawdę mówiąc on nawet nie szukał niewolnika, jego obecność na targu była czystym przypadkiem. Nie mniej jednak nie miał zamiaru traktować go przez to jakoś specjalnie czy, nie daj boże, jak równego sobie. Z pewnością będzie go wykorzystywał, nie miał co do tego żadnych wątpliwości. Miał już kilka planów związanych z nim, ale by mogły one wypalić białowłosy musi odzyskać siły... I już tak nie śmierdzieć, fuj.
- Jak zjesz to zaprowadzę cię do łazienki. Tam się umyjesz. - powiedział po chwili. Swoją drogą irytowało go, że jego niewolnik nic nie mówi, jednak pierwszego dnia mógł mu to darować. - Tak w ogóle, jak ci na imię?

Nie odpowiedział.
Gdy skończył jeść ukradkiem zaczął rozglądać się po pomieszczeniu. Nigdy wcześniej nie był w tak... schludnym miejscu, chociaż niewolnikowi można to wybaczyć. Zaciekawiło go to że jego nowy właściciel chyba nie wiedział jak obchodzić się z kimś takim jak on, jednak jeśli miał mieć lepiej niż wcześniej to wolał brać i nie gadać bez potrzeby, nigdy nie wiadomo kiedy te ''dobre'' czasy miną.
Nie chciał już pierwszego dnia się zniechęcić, może w końcu w jego życiu się coś zmieni, czego może i tak bardzo nie chciał, i nie będzie tak jak wcześniej.
Cicho syknął gdy zapomniał się i dotknął jednej z większych ran, przez moment bał się że wda mu się jakieś zakażenie, ale co mu to zrobi, wiele razy już tak miał, wiele razy.

Bez słowa odciągnął bezimiennego od stołu i poprowadził do łazienki. Rozejrzał się tylko po pomieszczeniu po czym zdecydował, że zostawi chłopaka samego, bo raczej nie ma zamiaru patrzeć jak ten cały brud ścieka po jego ciele. Zamknął za sobą drzwi i przeszedł do pokoju rozejrzeć się za jakimiś czystymi ciuchami. Nie zapominał jednak, że nadal ma do czynienia z niewolnikiem, toteż wybrał trochę bardziej zniszczone, których sam już by na siebie nie włożył. W ostatniej chwili przypomniało mu się o bieliźnie. Chwycił byle co i wrócił pod łazienkę, żeby położyć mu nowe rzeczy na podłogę.

Kiedy go tak po prostu zostawił był nieco niepewny, ale na szczęście wiedział o co chodziło. Uśmiechnął się nawet mając chwilę prywatności kiedy sam mógł się sobą zająć.
Bez zastanowienia napuścił wody do wanny po czym wszedł i zaczął powoli i spokojnie się myć.
Nigdy nie miał poczucia czasu więc wiedział że będzie kolejna okazja aby wkurzyć właściciela, jeśli nie wyjdzie stamtąd to przez godzinę, to przez dwie, może więcej. Musiał odpocząć w ciszy i spokoju czego nigdy nie miał, idealna okazja jakby nie patrzeć. Mógł przez chwilę o wszystkim zapomnieć, ogarnąć się, wymyć dokładniej i móc jak najbardziej normalnie pokazać mu co dokładniej kupił.

Właściwie był całkiem zadowolony z siebie. Nie zrobił niby nic specjalnie wielkiego, ale najprawdopodobniej nikt inny nie traktuje w ten sposób swoich niewolników. Miał nieco inne podejście do tego rodzaju polityki, dlatego też zrezygnował z wymierzania kar za byle co - w przeciwnym razie chłopak oberwałby już kilka razy chociażby za te ciągłe milczenie. Nie podziękował nawet za kolację, za kąpiel i ubrania raczej też nie podziękuje.
Przeszedł do pokoju gościnnego. Stało tam jakieś niewielkie łóżko, ale powinno być wystarczające. I tak pewnie sypiał głównie na podłodze lub w klatce.

Kiedy już skończył zorientował się że nie dostał niczego co mógłby ubrać.
Owinięty ręcznikiem trochę niepewnie wychylił się zza drzwi patrząc czy jego właściciela nigdzie nie ma, a gdy spostrzegł ubrania na podłodze od razu uśmiechnięty ubrał się i wyszedł. Pierwsze co to od razu zaczął się wszędzie rozglądać, musiał zapamiętać wszystkie szczegóły mimo że nadal trochę mu się wszystko rozmazywało, kiedyś w końcu uciekał i wiedział co trzeba w takiej sytuacji wiedzieć.
Był ciekawy na co będzie mu pozwalać a na co nie, wszyscy poprzedni mieli różne zasady, lepsze lub też gorsze, więc i teraz mogło mu się trafić coś zupełnie innego. Jeszcze poza tym był nieco zawstydzony, sam nie wiedział dlaczego, ostatnio coraz częściej tak miał.

Kiedy usłyszał kroki na korytarzu postanowił wyjść z pokoju, żeby zobaczyć jak jego "zakup" prezentuje się w nieco czystszej wersji. Stanął naprzeciwko młodszego i zaczął mu się przeglądać tak jak za pierwszym razem na targu.
- Pokaż mi swoje rany. - rozkazał.
Miał nadzieję, że spełni te polecenie, bo w przeciwnym wypadku sam musiałby się do niego dobrać i najprawdopodobniej nie skończyłoby się to tak miło i przyjemnie jak dotychczas.

-Nie.- mruknął cicho i stanowczo patrząc się w podłogę. Przez chwilę nawet bał się go jednak chyba bez powodu. I tak by mu ich nie pokazał, to nie sprawa kogoś takiego, powinien interesować się czymś innym a nie tym jak inni się nim bawili że zostawiali mu takie rzeczy. Ponadto jakoś średnio chciało mu się teraz rozbierać, oprócz tego że było ciemno, był śpiący, zmęczony, to jeszcze naćpany i poraniony, miał już dosyć wszystkiego i powoli tracił siły.
Jeszcze jakiś czas temu był zaciekawiony jak będzie go karać czy też się denerwować, ale gdy tak się poważniej zastanowił to trochę się obawiał czy dobrze by mu to wyszło, pamiętał jakie niektórzy mieli na niego furie i co potrafili robić. Nie chciał tego pamiętać tak jak całej swojej chorej przeszłości.

- Pokaż. - powtórzył nieco mniej grzecznie niż poprzednio. Znacznie zbliżył się do chłopaka a delikatny półuśmiech z jego twarzy znikł. Nie miał zamiaru się powtarzać, od teraz byli w jego domu, na jego warunkach. Nie chciał by tak drobnej postury chłopiec musiał doświadczyć czym tutaj grozi wyrażenie sprzeciwu.
Był w stanie zrozumieć, że niektórzy wszelkie okaleczenia uważają za hańbę i splamienie swojego imienia, jednak ktoś pozbawiony wolności z pewnością od dawna nie posiadał czegoś takiego jak godność. Ktoś kiedyś musiał mu ją zabrać i zmieszać z błotem.

-Powiedziałem że nie.- uśmiechnął się na sekundę by potem odsunąć się i przemyśleć.
Powoli przestawała mu się ta sytuacja podobać, mimo że jego zdanie zupełnie się nie liczyło. Nie chciał nikomu tego wszystkiego pokazywać, już wystarczająco się wszyscy napatrzyli, miał już takich rzeczy dosyć. Poza tym po co chciał tak je zobaczyć...? W końcu i tak kiedyś by je zobaczył a tak to tylko będzie sobie złe wrażenie robić. Jak sobie chciał, jeśli woli aby go nienawidził i starał się jak najgorzej to tak może zacząć.
Zdziwiło go też to że skoro czegoś chce, to sam sobie tego nie weźmie...

Z ust Ichigo wydobyło się ciężkie sapnięcie. Tak zwany zdrowy rozsądek podpowiadał mu, że powinien odpuścić. Jednak chłopak miał o tyle pecha, że jego nowy właściciel nigdy nie kierował się zdrowym rozsądkiem.
Ponownie zmniejszył odległość pomiędzy nimi i mimo oporów białowłosego podniósł jego koszulkę do góry. Przez sekundę wpatrywał się w coś, co bez zwątpienia można byłoby nazwać "rzeźnią".
Gdyby nie fetysz to z pewnością wzdrygnąłby się i już nigdy nie chciał tego widzieć na oczy. Ale dziwne zboczenie sprawiało, że było wręcz przeciwnie.
- Już w porządku, nie stresuj się tak. - zaśmiał się siadając ze skrzyżowanymi nogami pod ścianą. Oparł się o nią "wygodnie" i zaczął wystukiwać jakiś rytm palcami.

Po tym opadł cicho na ziemię zszokowany. Nie spodziewał się czegoś takiego.
Mimo to jednak nie miał zamiaru więcej już na nic pozwolić, mógł mieć jakieś tam swoje zdanie nawet jak to nikogo nie obchodziło.
Nie mógł już ustać na nogach, chciał spać, jednak wątpił że jak się zapyta to coś to zmieni, ale jeśli tego nie zrobi to będzie musiał spać na podłodze. Co to za różnica, miewał gorsze warunki w których żadna żyjąca istota nie powinna żyć, a mu się udało.
Skulił się na ziemi to zmęczony, to zestresowany, i jeszcze nadal nie rozumiejąc do końca co się do tego czasu działo. Według niego i tego co pamiętał powinno być inaczej, zupełnie inaczej, gorzej.

Z żalem spojrzał na chłopaka. Czy on miał zamiar spać na środku korytarza?
- Pierwsze drzwi na ledwo. - Przypomniało mu się po chwili. - Tam jest łóżko, na którym możesz się przespać, jeżeli dasz radę dojść, bo ja nie mam zamiaru już cię nosić. - po tych słowach ociężale podniósł się z ziemi i poszedł w stronę schodów zostawiając bezimiennego gdzieś w tyle.
Był już zmęczony i musiał zająć się trochę sobą. Poczuł ścisk w żołądku - pewnie zaraz będzie musiał wyruszyć na jakieś polowanie, w przeciwnym razie długo nie nacieszy się posiadaniem własnego niewolnika.

Nie zwrócił na to uwagi jednak zapamiętał, w takim stanie nie mógł nawet wstać, a co dopiero chodzić. Ale przeżyje, to dużo lepsze warunki, zwłaszcza dla niego. Nie wiedział czy powinien za coś dziękować, myślał o tym chwilę ale wolał poczekać do jutra, zobaczyć czy miałby za co, czy nie będzie gorzej niż dzisiaj.
Już bez jakiegokolwiek myślenia zamknął oczy i zasnął chcąc już się nie obudzić.
Dlaczego wcześniej o tym nie pomyślał.

Bez wątpienia minie dużo czasu nim oswoją się ze sobą - co do tego nie było najmniejszych wątpliwości, jednak Ichi chciał jak najbardziej skrócić ten czas. Położył się na duże dwuosobowe łóżko z myślą o chłopaku. Tak po prostu zaczęło zastanawiać go kim jest, skąd pochodzi i takie tam. Z początku nawet nie zwrócił uwagi, ale teraz przypomniał mu się kolor jego oczu.
- Raczej rzadko spotykane. - pomyślał na głos.
Obrócił się na bok tak, by mieć widok na okno. Wyjrzał przez nie, chcąc odszukać gdzieś w pobliżu przechodniów. Co prawda jadł poprzedniego dnia, jednak niewiele. Zdecydowanie wolał coś świeżego, jeszcze ciepłego. Mimowolnie oblizał usta.

Jednak nie mógł zasnąć, ciągły wpływ tego wszystkiego mu na to nie pozwolił.
Ledwo stanął na nogi i poszedł do pokoju o którym wcześniej wspomniał jego właściciel. Pierwszy raz od kilku lat mógł chociażby położyć się na łóżku, nie mówiąc już o spaniu, każdy poprzedni wolał patrzeć ja męczy się to w piwnicy, to w klatce, kilka razy nawet na dworze... Średnio chciało mu się sobie to przypominać.
Nadal był naćpany więc jedyne co mu zostało to myśleć, myśleć o tym co będzie później, jutro, nawet tej nocy. Nie wiedział czego może się po tym wszystkim spodziewać, czy bać się czy zostawać przy swoim poprzednim nastawieniu i ryzykować że zostanie oddany. Czasem było to dla niego nawet lepsze.
Zaciekawiło go to, co mówił do niego jeszcze w kuchni, dzięki czemu prawie pewien był że nie jest do końca człowiekiem, kolejna rzecz której może się obawiać.

W końcu. W końcu dostrzegł smukłą sylwetkę spacerującą w oddali. Zerwał się na równe nogi i bez zbędnego czekania rzucił się w pogoń za zdobyczą. W mgnieniu oka rozprawił się z niewinną kobietą, zajadając się jeszcze ciepłym mięsem. Po skończonym posiłku wrócił do domu i usiadł na krawędzi łóżka. Zmęczenie nie pozwalało mu normalnie funkcjonować. Ukrył twarz w splamionych krwią dłoniach i czekał, aż trochę się uspokoi. Polowania nie tylko zaspakajały jego potrzeby, ale również podniecały go na swój sposób. Zlizał resztki krwi z palców i bezwładnie opadł na łóżko. Niedługo potem udało mu się zasnąć.

Po kilkunastu minutach zrozumiał że tej nocy już nie zaśnie.
Nienawidził tych wszystkich efektów ubocznych, to nie może widzieć, to nie może spać, ruszać się, nic, a tu jeszcze trzeba jakoś takiego niewolnika przenieść, zająć się, wszystko. Jak można ludziom takie coś robić, ale w końcu pieniądze, ciekawy był ile za niego zazwyczaj dawali, wydawałoby się że dużo. Cieszyło go to że żaden który go oddał nie dostał ich z powrotem.
Nieco wkurzony wstał i podszedł do okna chcąc trochę się rozejrzeć, ale nic z tego nie wyszło więc z powrotem się położył i zaczął czekać na poranek.

Około piątej nad ranem zbudził go hałaśliwy świergot ptaków za oknem. Przeklął te cholerne zwierzaki, jednak świadomy tego, że już raczej nie uda mu się zasnąć, podniósł się z łóżka i stanął przed lustrem. Kompletnie zapomniał już, że położył się spać nieumyty i jeszcze w dodatku nie zmienił ubrań. Westchnął. No nic, najwyżej zrobi to wszystko teraz.
Czarny podkoszulek bez rękawów i ciemne materiałowe spodnie. Do tego ciężkie, zniszczone już trochę buty sięgające mu za kostkę - z takim zestawem zaspany pan domu udał się do łazienki. Napuścił ciepłej wody do wanny i chwilę później zanurzył się w niej.

Z łatwością usłyszał że jego pan już wstał, sam też mógłby to zrobić ale nie wiedział czy może. Nienawidził gdy był karany za coś, co u jednego może robić, a u drugiego już nie.
Przez całą noc leżał, myślał, zastanawiał się, wspominał czasy jeszcze przed sprzedaniem, chociaż wszystko wyglądało według niego tak samo. Nie mógł jednak zrozumieć co teraz jest nie tak, dlaczego nie siedzi w przydzielonym mu lochu i nie czeka na jakiś cud, jak to było do dzisiaj i jak powinno być. Niby było to dla niego najlepsze jednak wiedział że trudno będzie mu się do tego przyzwyczaić.
Postanowił poczekać aż do niego przyjdzie lub gdy sam nie będzie mógł wytrzymać i wyjdzie z pokoju, jednak to chyba byłaby gorsza decyzja.

Gorąca woda z łatwością rozluźniła jego wcześniej naprężone mięśnie. Starała się wypchnąć jego lekkie ciało na powierzchnię, jednak ten uparł się, by zostało zanurzone aż po sam czubek nosa. Odchylił głowę do tyłu i przymknął powieki, na których pozostały jeszcze resztki snu. Uśmiechnął się na samą myśl o tym. Z całą pewnością tego mu teraz było trzeba.
Jednak wszystko co dobre musi się kiedyś skończyć, pół godziny moczenia się w wodzie to zdecydowanie za dużo. Chwycił za krawędzie wanny po obu stronach i podniósł ociężale. Świeży, bawełniany ręcznik okrył dolne partie jego ciała. W takim "stanie" wyszedł z łazienki, by zajrzeć co dzieje się u jego niewolnika.
- Wstałeś już? - zapytał opierając się o futrynę.

Leżał tylko i nie zwracał uwagi na to że jednak przyszedł, chciał coś dokładniej sprawdzić.
W ciągu nocy zauważył że w takim momencie uciekanie nie miałoby sensu, mimo że gdyby chciał już dawno byłby daleko stąd. Od początku, jeszcze w zamknięciu, wiedział że będzie tu coś nie tak.
Przez chwilę chciał wstać, odezwać się czy coś, jednak zapomniał że nie spał całą noc a nadal ledwo cokolwiek widzi, a szkoda bo już chciał właściciela trochę podenerwować, chociaż wiedział że już samo to jaki jest wszystkich denerwuje. Uśmiechnął się łagodnie i zamknął na dłuższą chwilę oczy.