Targ niewolników

Pierwsze co zrobił, to pojawił się na targu. Nie wiedział, co tu go czeka, ani czy cokolwiek ciekawego znajdzie. Gdy więc przepchnął się przez tłum, jaki odbierał mu widok na tą cholerną scenę, odetchnął cicho zadowolony z siebie. Nienawidził przebywać w jednym pomieszczeniu z tak dużą liczbą osób, ale postanowił przetrwać. Spojrzał uważnie na mężczyznę, wystawionego na scenę i zmarszczył brwi. Zaimponowały mu duże skrzydła, przez co błyskawicznie zdecydował się na kupno. Trochę pomęczył się z licytacją, ale w końcu niewolnik był jego. Gdy ludzie się rozeszli, został sam na środku, posyłając chłopakowi dość sceptyczny uśmiech.

Nie zdążył nawet zwrócić uwagi na to że został już kupiony. Od razu gdy tamten puścił jego włosy prawie poleciał na ziemię, był zbyt wymęczony aby móc sobie wszędzie hasać jak po łące więc musiał trochę odpocząć. Spojrzał na swojego nowego właściciela dopiero po momencie, gdy już mógł się nieco podnieść, nic go nie zainteresowało zbytnio, mało kto go interesował a co dopiero osoby które nie zwracały na niego większej uwagi. Skrzydła z złożył a sam usiadł już normalnie, nie miał pojęcia co mógłby zrobić w takiej chwili więc pozwolił grzywce zasłonić część twarzy, nie lubił tych pierwszych chwil poznania, zawsze i tak wydawał się miły mimo że nie chciał. Od dawna wiedział że niektórzy sądzą że osoby oschłe tak naprawdę chcą być miłe, a u niego było na odwrót ale nie miał nic do powiedzenia, miał jeszcze tylko nadzieję że żadnych kar typu łamanie palców nie dostanie.

Nie miał zamiaru przeprowadzać jakichś wylewnych powitań. Po prostu zbliżył się do tego stopnia, żeby chłopak mógł go usłyszeć. Włożył do ust papierosa i odpalił go zapaliczką, jaką zwykle miał w kieszeni. Zaciągnął się dymem niepewny, co powinien teraz zrobić.
- Idziemy do domu - oznajmił w końcu, wypuszczając z ust dym. Nie obchodziło go za bardzo to, że chłopak jest nagi. Po prostu odwrócił się do niego tyłem i poszedł w kierunku drzwi oczekując, że ten również za nim podąży.

Nie miał pojęcia o co chodziło mu gdy mówił o domu, więc ciekawy wstał i ruszył za nim. Zastanawiał się jaki będzie, zbyt dużo dzięki tamtemu zdaniu się nie dowiedział, jednak sądził że jak tamci nie będzie, bo każdy kolejny jest lepszy, bo i tak zdążył przyzwyczaić się do chyba każdej tortury jaka istniała, z podpalaniem włącznie. Zasłonił się skrzydłami, które na szczęście wystarczyły i mógł iść gdzieś dwa metry za nim spokojnie, bo nikogo już nigdzie nie było i nie był narażony na cokolwiek z ich strony, nawet spojrzenie od razu go denerwowało, a teraz nawet cieszył się bo był spokojny i nie miał o czym myśleć. (zmiana tematu)

Siedziałem w pomieszczeniu pod sceną już kilka godzin, czyli kilka godzin bez jedzenia czy picia, jednak wytrzymywałem w gorszych warunkach. Teraz czekałem tylko aż w końcu mnie stamtąd wyprowadzą i sprzedadzą, marzyłem o tym aby trafić do kogoś normalnego, kto odda mi moje normalne życie, chociaż to niewolnika mi nawet pasowało.
Nareszcie nadeszła moja kolej, nie stawiałem się nawet. Wszyscy pracownicy mnie znali więc pozwolili wejść na scenę bez przytrzymywania czy zmuszania do czegokolwiek, wiedzieli że nie ucieknę bo i tak mi się nie uda.
Nie bawiłem się i od razu usiadłem gdzieś na środku i zsunąłem swoje piękne, czerwone kimono przez co zostałem zupełnie bez niczego, wiedziałem że inni musieli robić to samo.
Przyjrzałem się kilku facetom którzy prawdopodobnie byli zainteresowani, podobało mi się to, w końcu im więcej zapłacą, tym bardziej popularny się stanę, dzięki czemu możliwe że spłacę swoje długi i wrócę do ludzkiego życia. Wszyscy oni nie byli nawet źli, jednak ze sobą ich nie wyobrażałem, potrzebowałem kogoś innego, zupełnie innego, specjalnego, kogoś, kogo jeszcze nie poznałem i kogoś, kto umiałby się mną zająć jak normalnym niewolnikiem, bo do dziś nikogo takiego nie spotkałem, mimo że już często całe miasta były mną zainteresowane.
Siedziałem tak nadal, robiło się trochę zimno, i czekałem na tego, kto zdecyduje się zmienić me życie i mnie już nie odda, nie lubię tego jak ktoś mnie nie chce bo mu się nudzę czy też coś nie pasuje, przecież nic im nie robię.

Pierwsza co zrobi, to poszedł na tak zwany "targ niewolników". Chciał mieć kogoś do towarzystwa, kogoś, kto da mu spełnienie.. W życiu.. I nie będzie się go bał.. Z resztą jak tu się bać liska? No cóż.. Stanął gdzieś w środku zebranych ludzi, i czekał, aż ktoś zacznie licytować.. Wsunął dłonie w rękawy i machał ogonem z zadowoleniem.. Ładny..Mruczył sobie cicho pod noskiem, i ruszał tymi swoimi uszami.. Aż w pewnej chwili, jako kolejna osoba, już, zalicytował, i oczywiście, "zdobył" niewolnika.. Ale nie wolno, było nazwać go rzeczą, w końcu, to także człowiek.. Po zakończeniu tego cyrku.. Poszedł do swojego nowego niewolnika, nie miał ich za wielu.. W końcu nie traktuje ludzi jak rzeczy.. Stanął tak mniej więcej przed nim, i wyciągnął ku niemu dłoń.. I uśmiechnął się na tyle przyjaźnie na ile umiał.

Skończyło się, nareszcie. Nie mogłem opisać szczęścia które teraz czułem jednak bardziej od tego ciekawe było to, któż to się na taki wyczyn zdecydował, bo w końcu od jakiegoś czasu kupowali go tylko Ci, który prowadzili jakieś filmy powiązane z pornografią, ale czemu by nie.
Spojrzałem na... niego, to nie był człowiek, od razu to zauważyłem, i na dodatek wyglądał tak przyjaźnie, jak można być przyjaznym. Uznałem że jeśli dla mnie będzie taki, jaki się wydaje to mu coś zrobię i ucieknę, bo co mi takie dziecko zrobi, nic.
Dopiero po chwili ujrzałem jego dłoń, zasłoniłem się swoim poprzednim ubraniem i klęknąłem przed nim patrząc w podłogę i po chwili ująłem jego dłoń i pocałowałem jej wierzch. Po tym spojrzałem na niego z dołu, pokazując że może na mnie liczyć i może brać co chce, nie sprzeciwię się.

-Wstań.-westchnął cicho, i puścił jego dłoń.. Patrzył na niego, ściągnął z siebie sweter, i zarzucił mu na ramiona.. Obrócił się, i schował ogon pod kimono, idąc przed siebie, i schował dłonie w kimonie.. -Jak Ci na imię?-mruknął cicho przez ramię, i zatrzymał się przed wyjściem, i nastroszył delikatnie swoje uszy.. Obserwując go uważnie.Będzie z niego niezłe ziółko..Mrukał cicho sam do siebie.. I znów poszedł przed siebie.. Przecież, zawsze może gdzieś go zamknąć..

Nie zdążyłem niestety odpowiedzieć na rozkaz więc tylko szybko wstałem, nieco zdziwiony tym co zrobił, przecież ubrania miałem swoje. Ale skoro nie chciał tego jako mój właściciel to cóż zrobić, na początku sprzeciwiać się nie będę w końcu.
- Hajime - powiedziałem i nadal na niego patrzyłem, spod włosów oczywiście bo dlaczego miałbym pokazywać że się nim interesuję? Albo raczej nie nim a jego rasą, bo wcześniej nie dane było mi posiadać właściciela innej rasy, ale to nie było złe, przez chwilę nawet myślałem o tym aby tak trochę mu posłużyć, a potem zacząć swoje, a nie od początku jak to do tego przywykłem.
Ruszyłem powoli za nim, nadal byłem zmęczony znacznie, jednak nie przeszkadzało mi to zbytnio, zajęty byłem czymś innym, ważniejszym.

-Yhm..-wyłonił ogon spod kimona, nie umiejąc go już dłużej powstrzymywać, i wyszedł całkowicie z budynku.. Machając zadowolony ogonem, wziął głęboki oddech i uśmiechnął się sam do siebie. W końcu to świeże powietrze, może nie aż tak, ale jest.. Poczekał aż Hajime, dorówna mu kroku.. -Powiedz mi coś o sobie.-mruknął tylko cicho, i uśmiechnął się szerzej, a jego tęczówki, zaczęły płatać figle, raz to zielone, raz fioletowe..

( Zmiana tematu. )

- Sądzę że jakiekolwiek informacje nie są Ci potrzebne, ale jak Ci zależy to możemy porozmawiać tam, gdzie idziemy, albo gdzie idziesz - zastanawiałem się gdzież to idzie, nie miałem pojęcia, chociaż słyszałem że komuś takiemu jak ja przydzielają specjalne miejsca, jednak sam nie wiedziałem o co w tym chodzi.
Zwolniłem nieco chcąc trochę sobie odetchnąć, było zimno, nawet bardzo, a ja bez pozwolenia nie mogłem użyć swojego odzienia, które ciągle za sobą ciągnąłem a to co od niego otrzymałem starałem się użyć tak, aby nikt na ulicy jakoś głupio się nie patrzył.
(z/t)

Ten stał tak sobie, trzezwie myślał i czekał. Bycie tutaj nie było już dla Niego karą, tylko czynnością do której był przygotowany. Może dlatego nie wyglądał tak atrakcyjnie jak reszta tych kulących się ze strachu ukesiów, na których widok starsi panowie dostawali całkowitego krwotoku z nosa. No cóż. Ten stał z taką miną jakby miał ich wszystkich zabić, wmawiając sobie, że znajdzie kogoś, kto będzie tylko oczekiwał sprzątania. No i gotowania. No więc swoją postawą nie wzbudzał większego zainteresowania, co mu-bez ukrywania-bardzo odpowiadało.

W tym samym czasie, może nieco wcześniej, stał sobie wśród tłumów napalonych facetów i czekał na kogoś wartego choćby cienia uwagi, a na to się nie zanosiło. Nie miał zamiaru wychodzić stąd sam, nie po to tu przyszedł, a i tak z tego co już wiedział odkąd tu przylazł to wielu niewolników już przy pierwszym wejściu na tą scenkę było kupowanych, w końcu co jak co, ale niewolnik nawet najgorszy zawsze się przyda. Dla niego każdy byłby dobry, jednak po tym jak jednego godnego uwagi zabrał jakiś typowy według niego gwałciciel przestał myśleć o tym że każdy się przyda, to byłoby bez celu w każdej sytuacji. Przyglądał się i myślał o każdym, a było to już chyba z dziesięciu, jednak nawet gdy chciał to nie nadążał ze zgłoszeniem i niestety wszystko mu przelatywało obok, nie było to po nim widać nawet. Nadal był niesamowicie spokojny.

Zmrużył oczy znów mierząc wszystkich w tłumie krytycznym wzrokiem. Okropność. Wolał, aby to wszystko się skończyło i aby mógł już wracać do piwnicy, bądź iść do jednego z tych gości. Jego 'kolegów' szybko wylicytowano a on stał z boku, nieco zgarbiony krzyżując ręce na torsie. Nikt nie wydawał mu się wystarczająco mało odpychający, ale jeżdżąc tak wzrokiem wolał nie myśleć już o tych najgorszych. A już całkowicie nie chciał nawiązać z nimi kontaktu wzrokowego Jebane, napalone świniaki... pomyślał marszcząc brwi

Czekał aż już większość nacieszona sobie pójdzie, i doczekał się do ostatniej wolnej osoby zostając prawie sam, jednak reszty chyba nie obchodził ten młody zbytnio, a szkoda. Wyobrażał sobie to wszystko inaczej, jednak skoro nie chciał wychodzić sam to nie zostało mu nic innego jak stać dalej i czekać czy ktoś się zdecyduje, czy to akurat on zostanie szczęśliwym klientem. Przyglądał mu się nieco tak... dziwnie, inni byli zupełnie inni, jacyś bardziej beztroscy czy coś, a on kogoś takiego nie przypominał. Był ciekawy jak na to wszystko zareaguje, byle kogo nie weźmie.

Spojrzał na mężczyznę krótko, ale jak się zorientował, że ten też na niego patrzy szybko odwrócił wzrok. Nieco się niecierpliwił, jeżeli ktoś chce go kupić to niech kupi, bo każda chwila -choć był do tego przygotowany- była upokarzająca. Zgarbił się bardziej tak, że włosy zasłoniły mu oczy i znów na Niego spojrzał kątem oka. Mogło to się wydawać nieco bezczelne, że tak bez niczego patrzy na kogoś wyższej rangi. Miał nadzieję, że ten tego nie zauważy.

Widząc niechęć ze strony innych zadecydował że jednak go zakupi, mimo że z tego co widział to nie był nawet zadowolony z tego co widział, jednak dla niego to dobrze, lubił takie zachowanie. Zgłosił to wszystko i po czekaniu aż reszta niezadowolona sobie pójdzie stanął ciągle na niego patrząc obok zejścia z podwyższenia. Już miał gdzieś czy go polubi, czy będzie dla niego miły, czy sam będzie dla niego miły, po prostu był szczęśliwy że w końcu ma kogoś, kim będzie sobie rządzić i rządzić, póki nie zakatuje i nie umrze mu gdzieś.

Zszedł z podwyższenia krzyżując ręce na torsie. Przynajmniej nie był jakiś stary. Jednak Yann nie posilił się nawet na uśmiech, tylko unikał Jego wzroku i patrzył gdzieś w bok. Mruknął ciche 'dziękuję' i wyprostował się. Był niższy, znów. Cholera pomyślał mierząc go nieprzyzwoicie niedyskretnie wzrokiem. Mógłby za to dostać w twarz, testował Jego cierpliwość i litościwość. Miał nadzieję jednak, że go przez to nie odda (nie był pewny, czy to możliwe, wolał jednak aby nie)...

-Mam nadzieję że chociaż w kilku procentach będziesz posłuszny- nienawidził tego z całego serca, jednak jego poprzednicy nie rozumieli że jeśli niewolnik jest zupełnie nie posłuszny to jest bezużyteczny, ogólnie wolał aby był taki jaki jest lub był, i aby mu nie przeszkadzał. Chociaż pytał siebie czasem w myślach czy będzie robić co zechce czy wręcz przeciwnie, a może będzie po obu tych stronach.
-Nie ważne, chodź.- ruszył nie zwracając uwagi na to czy pójdzie za nim, to była jego sprawa czy będzie grzeczny i nie będzie musiał go jakoś specjalnie karać, czy wszystko pójdzie tak jak wcześniej już w jego życiu i kolejnego będzie musiał oddać. Na szczęście wiedział już gdzie będzie musiał mieszkać, razem z nim oczywiście co będzie musiał traktować jak nagrodę. [zmiana tematu]

Po chwili szarpanin został wprowadzony na ''scenę'' by rozpocząć czekanie na dalszą część. Zasłonili mu czymś oczy więc nie był w stanie niczego zobaczyć, ponadto prawdopodobnie nawpychali w niego narkotyków więc słuchanie również niczego nie dało.
W myślach zastanawiał się co się z nim stanie, do kogo trafi, za ile, jednak po chwili zrozumiał że nie ma to sensu.
Przez następne kilka minut starał się łagodnie wyrwać, chcąc jakoś przekazać że strażnik czy też ochroniarz trzyma go za mocno, najwidoczniej wiedzieli że mógłby starać się uciec, jednak nic z tego. Był strasznie zmęczony.
Szczerze wątpił że ktokolwiek go zechce, przez tygodnie które przesiedział w zamknięciu zdążył nieźle się ubrudzić, miał wiele świeżych ran na całym ciele, a samym zachowaniem sprawiał wrażenie jakby zaraz miał paść i umrzeć.
Czując niezwykłe zimno na swojej skórze skulił się tylko przez co znowu prawie został ukarany, zaczął się nieco trząść i panikować nie rozumiejąc już w jakiej jest sytuacji i co powinien zrobić gdy już zostanie przez kogoś kupiony. Wewnątrz czuł coś dziwnego, czego nie umiał w żaden sposób wytłumaczyć...

Zapadał już zmrok kiedy Ichigo postanowił zapoznać się z życiem w Podziemiu. Trzymając w ręku termos z ulubionym napojem zawędrował aż na targ pooglądać jak prezentują się tutejsi niewolnicy.
Pod "sceną" zebrał się duży tłum i nawet z jego wzrostem niewiele dało się zobaczyć. Używając jednej z mocy, którą obdarzyła go natura dostał się na jedną z grubych gałęzi drzewa stojącego nieopodal zbiorowiska i bacznie przyglądał się temu co się dzieje.
Widział wątłego białowłosego chłopaka, który leżał skulony gdzieś tam pomiędzy innymi "szczęściarzami" wystawionymi dziś wieczorem do licytacji.
Ichigo zrobił zamyśloną minę po czym wyjął z kieszeni bluzy kilka drobnych. To nie tak, żeby popierał handel ludźmi czy coś, po prostu zrobiła mu się szkoda młodego.
- Poproszę tego. - czym prędzej zeskoczył z drzewa wbijając się gdzieś na przody. Wskazał na białowłosego i przekazał jakiemuś mężczyźnie stojącemu na "scenie" pieniądze.
Myślał, że najpierw powinna odbyć się jakaś licytacja, jednak najwyraźniej nikt nie był zainteresowany pogarszaniem jego aktualnego stanu.
"Może i dobrze", pomyślał patrząc na telepiące się ciało chłopaka.

Gdy ochroniarz go puścił uświadomił sobie że jednak się nie mylił, że tym razem nie zostanie z powrotem wtrącony do lochów by czekać na kolejną licytację. Z każdą chwilą coraz mocniej czuł chłód na swojej skórze, nie wiedział czy to przez temperaturę, mimo że wcześniej było cieplej, czy przez to że zaczynał coraz bardziej panikować.
Po tym padł bezwładnie na ziemię nie chcąc nawet rozejrzeć się w poszukiwaniu nowego właściciela co robili wszyscy inni których do dzisiaj widział.
Nie próbował nawet wyobrażać sobie tego co dopiero nadejdzie, wystarczająco się nacierpiał samym czekaniem na widowisko a co dopiero tym co było jeszcze wcześniej. Same złe uczucia potęgował ból wszystkich ran które akurat teraz zaczął czuć mocniej niż wcześniej.
Zaklął pod nosem czując że powoli traci siły, używki zaczęły działać trochę za późno.
Spuścił wzrok i czekał.

Wskoczył na scenę i zrobił kilka kroków zatrzymując się dopiero przed swoim nowym "zakupem". Klęknął przy nim chcąc przyjrzeć się jego twarzy z bliska. Była ładna a w dodatku cała poraniona, cóż za piękne połączenie dla takiego niepoprawnego miłośnika niedoskonałości jak Ichigo. Pozwolił sobie dotknąć jego włosów, jednak nie dostał tego czego oczekiwał. Były brudne, może trochę przetłuszczone i pozlepiane czymś dziwnym. Widać, że dawno nikt się nimi nie zajmował, więc postanowił sobie, że sam się za to zabierze gdy tylko wrócą do domu. Zdjął z siebie bluzę podał ją chłopakowi.
- Chcesz? - zapytał z nieudawaną troską.

Zatrząsł się tylko i skrzywił gdy go dotknął. Mimo że usłyszał pytanie, którego zresztą się nie spodziewał, to i tak nie odpowiedział, nie tylko nie chciał co nie mógł.
Myślał że przyzwyczaił się do tego odurzenia, za każdym razem wszystkich tym napychali aby zakryć wszystkie złe cechy i pokazać te, które miały pokazać że niewolnik jest gotowy do sprzedaży.
Przez chwilę chciał się podnieść ale przez to pogorszył tylko sprawę. Odwrócił głowę w przeciwną stronę by sprawdzić co z resztą, jak wszyscy ich zabierają szczęśliwi.
Nienawidził tego kim musiał być, że musiał służyć każdemu zboczeńcowi który był łaskaw oddać dla niego trochę pieniędzy a potem wykorzystywać póki nie zaczął być zły i niedobry, śmieszyło go to nawet teraz jednak postanowił zatrzymać to dla siebie.

Mogłoby się wydawać, że Ichi doskonale wiedział co robiono z chłopakiem nim zdecydował się go kupić. Zaobserwował też po jego zachowaniu, że musieli go czymś nafaszerować przed pokazem, i że to nie był pierwszy raz kiedy robią coś tak wstrętnego z jego młodym organizmem. Wzdrygnął się. Zdecydowanie nie był zwolennikiem używek tego typu.
Nakrył niewolnika bluzą i kurczowo przytulił widząc, jak przeraźliwie się trzęsie. Spodziewał się, że zaraz może zacząć mu się wyrywać albo opluje go czy cokolwiek. Najwyżej, tak jak na Pana przystało, ukaże go, nieważne jak bardzo nie chciał tego teraz robić.