"Jesteś taki sam jak pijawka, która wysysa krew, aby przeżyć" ~

- Gdzie ja jestem? - powoli otworzył oczy, jednak po chwili znów nie widział nic prócz ciemności. Za długo to trwało, zbyt długo pogrążony był we śnie. Dla zwykłego człowieka ten czas można byłoby nazwać wiecznością. Ale on nie był człowiekiem i nie był w stanie tego ukryć, nieważne jak bardzo się starał.
Był na metr osiemdziesiąt sześć wysoki, a przy tym bardzo szczupły - wręcz nienaturalnie idealny pod tym względem. Jego skóra niemal w całości pokryta była przeróżnymi tatuażami. Na wąską, ozdobioną kilkoma kolczykami twarz włosy opadały tylko z prawej strony – lewy bok został całkowicie zgolony, co dodawało mu osobliwego wdzięku. Często miewa problemy ze znalezieniem odpowiednich dla siebie ubrań, więc najczęściej nosi za duże podkoszulki i bluzy, które lubią osuwać się z jego ramion.
- Ludzkie mięso. - Tak, wyraźnie czuł tą aromatyczną woń gnijących zwłok. Zaciągnął się powietrzem. Czuł to tak blisko. Leniwie wygrzebał się z drewnianej skrzynki i zrobił kila kroków w stronę dochodzącego światła, kiedy nagle poczuł, jak czubkiem buta dotyka czegoś miękkiego. - Mięso. - Na jego twarzy pojawił się drwiący uśmieszek.
Mógł nie pamiętać kto i dlaczego go tu zamknął. Mógł nie pamiętać skąd pochodzi i dokąd zmierza. Jednak jednego zawsze był pewny – na imię mu Ichigo i jest ghoulem. Potworem, który bez najmniejszego zawahania jest w stanie zabić osobnika każdej rasy. Kiedy doskwiera mu głód jego brązowe oczy stają się czarno-czerwone a zdrowy rozsądek odchodził gdzieś na bok, dopóki zwierzęce pragnienia nie zostaną zaspokojone. Przerażenie. Smutek. Strach. Panika. Takie uczucia budził na pozór sympatyczny, może nieco zwariowany miłośnik muzyki i czarnej kawy.
Ze smutkiem patrzył na betonowe ściany i zasyfione zgniłymi zwłokami podłoże, po którym pełzało robactwo. Kiedy zakończył posiłek wstał i rzucając kości gdzieś w kąt zmiażdżył karalucha butem. Szedł w kierunku przedzierającego się przez szparę w drzwiach światła. - Wolność. - Teraz pozostało mu znaleźć jakieś schronienie dla siebie. Chociaż czyimś towarzystwem też by nie pogardził."

Imię: Ichigo.

Wiek: Około dwadzieścia jeden lat ludzkich.

To, co lubi: Coś tak oczywistego jak popijanie kawy podczas pracy nad obrazami lub komponowaniem nowych utworów sprawia mu ogromną przyjemność.

To, czego nie lubi/nienawidzi: Czy można sobie wyobrazić coś gorszego niż zimna kawa i brak weny twórczej? Tego właśnie Ichi nienawidzi najbardziej. Już nawet buntujący się niewolnik nie przeszkadza mu tak bardzo, jak któraś z tych rzeczy.

Typ: Seme z krwi i kości.

Fetysze: Naprawdę, nie ma nic bardziej cudownego niż odrobina sadyzmu i masochizmu! Uwielbia, kiedy jego partner jest cichy, bezbronny i posłuszny a potem nagle zaczyna się buntować. To dość urocze i zabawne zarazem. Pociągają go wszelakie blizny, okaleczenia i niedoskonałości. Poza tym białe włosy, które uważa za najpiękniejsze.

Ciekawostki: Pomimo, że przyszedł na świat już jako ghoul, nie mógł pogodzić się z własną naturą i lękał się zabijać ludzi. Starał się obracać między ludźmi ucząc się ich zachowań i stylu bycia, jednak któregoś dnia porzucił niewinne życie i zaczął siać spustoszenie w małych miasteczkach i wsiach.